Πτυχές φιλοσοφικού
στοχασμού στον Χρήστο Μαλεβίτση, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2021, σελ. 115.
Ο
Σπύρος Γεωργίου επανέρχεται στον στοχασμό του Χρήστου Μαλεβίτση για να
ερευνήσει ορισμένες κρίσιμες πτυχές του φιλοσοφικού του έργου. Πρόκειται για
ένα σημαντικό και συγχρόνως γοητευτικό εγχείρημα που βέβαια δεν στερείται
δυσκολιών.
Ο λόγος
που μας οδηγεί σε μια τέτοια σκέψη, σε ένα τέτοιο συμπέρασμα είναι πως
ο Χ.Μαλεβίτσης υπήρξε ένας στοχαστής
που προτίμησε την χαμηλόφωνη παρουσία, μακριά από τα φώτα της
δημοσιότητας, και δημιούργησε
εκτεταμένο, σημαντικό, πολύπλευρο έργο που
περιλαμβάνει την μετάφραση σημαντικών
έργων του Χάιντεγκερ, του Γιάσπερς, του Ζάν Βάλ, του Μπερντιάγεφ αλλά και ένα μεγάλο εύρος πρωτότυπων φιλοσοφικών δοκιμίων.
Δεν θα ήταν εξωπραγματικό να ισχυριστούμε ότι η σεμνότητα του βίου του υπήρξε
μια από τις πιο καθοριστικές προϋποθέσεις της δημιουργίας του. Όμως η βαθύτητα
της σκέψης του, η ωριμότητα της γλώσσας γοητεύουν τον σημερινό αναγνώστη και
τον καλούν κοντά τους.
Ο Σ.Γεωργίου δίκαια έχει γοητευθεί από το έργο του
Χ.Μαλεβίτση και ορθά πασχίζει να μας δείξει τις πολλαπλές σημασίες που έχει
αυτό. Από τις πρώτες γραμμές επιγραμματικά μας γράφει: «για τον Χρήστο
Μαλεβίτση, μια από τις πλέον άγρυπνες συνειδήσεις του καιρού μας, το υπάρχειν
είναι το πιο θαυμαστό και συνταρακτικό συμβάν. Κινούμενος ανάμεσα στο
φιλοσοφείν και το θρησκεύεσθαι, αγωνίζεται ο Χρήστος Μαλεβίτσης να αναδείξει
την υπερβατική υπόσταση του ανθρώπου με απώτερο στόχο να συνειδητοποιηθεί (από
τον άνθρωπο) και να σημανθεί με νόημα η κάθε στιγμή της παρουσίας του»(σελ.
11).
Λέξεις κλειδιά: «Τραγικό είναι η συνειδητοποίηση της
συντριβής του ανθρώπου στα όρια του»(σελ.13)… «τραγική είναι η συντριβή που
προκύπτει από τη συνειδητοποίηση της ασυμμετρίας μεταξύ ανθρώπου και κόσμου- κι
αυτό σημαίνει πως ό,τι συμβαίνει είναι η διάνοιξη προς το βάθος της
ύπαρξης(σελ.14). «Πατρίδα μας είναι ο νεοελληνικός πυρήνας ζωής που στις μέρες μας πάει να εξαφανισθεί
παντελώς. Είναι Πατρίδα μας ο πνευματικός πυρήνας που μας συνέθεσε, η πνοή που
μας μορφοποίησε κι έξω απ’ αυτόν είμαστε ανέστιοι – αφού Πατρίδα είναι ο εαυτός
μας στην αυθεντικότερη εκδοχή του. Κατ’ επέκταση για να ζήσουμε (στη σύγχρονη
συγκυρία) μια αυθεντική πρέπει να ζήσουμε την Ευρώπη σαν Έλληνες»(σελ.38).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου