Ευρωφοβία και Ευρωλαγνία

 

                                           

                               

 

                Πρόκειται για δύο στάσεις εξίσου προβληματικές  που δείχνουν πρώτα και κύρια την λανθασμένη σχέση με τον εαυτό μας.

                α. Η ελληνική ταυτότητα,  τα θεμελιώδη στοιχεία της η γλώσσα, η ορθοδοξία, η ιστορική συνείδηση ούτε κινδύνεψαν, ούτε μπορούσαν να απειληθούν  από την σχέση τους με την Ευρώπη.  Στοχαστές όπως ο Γ.Θεοτοκάς, ο Χ.Μαλεβίτσης, ο Κ.Τσάτσος  επεσήμαναν ότι ο ελληνισμός προσέρχεται στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι με την δική του ταυτότητα την οποία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει αλλά να εμπλουτίσει. Η ορθοδοξία μάλιστα χαίρει σεβασμού και η πατερική σκέψη εδώ και δεκαετίες γίνεται αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης.

                β. Κανένα έθνος δεν μπορεί να συνεχίσει την ιστορική του πορεία απομονωμένο, δίχως δηλαδή να δέχεται επιδράσεις  αλλά και να επιδρά και αυτό με την σειρά του. Ιδιαίτερα τα έθνη με ισχυρή ταυτότητα είναι αυτά που όχι μόνο δεν φοβούνται αλλά επιδιώκουν την σχέση με άλλα έθνη. Στην Ευρώπη τα έθνη δεν αφομοιώνονται, ούτε διαλύονται. Μοιράζονται την κοινή πεποίθηση στην δημοκρατία και στο κράτος δικαίου, εμπνέονται από τον αρχαιοελληνικό λόγο, το ρωμαϊκό δίκαιο, τον χριστιανισμό και βέβαια επιχειρούν να διευρύνουν την ισχύ τους, να υπηρετήσουν τα συμφέροντα τους μέσα από την συνεργασία αλλά ενίοτε και τους ανταγωνισμούς. Κράτη όπως παλαιότερα η Αλβανία του Εμβέρ Χότζα και η σημερινή Βόρεια Κορέα αποδεικνύουν ότι ο απομονωτισμός συνοδεύεται αναγκαστικά με την οικονομική καχεξία και τον ολοκληρωτισμό.    γ. Ο εξευρωπαϊσμός του ελληνικού κράτους ήταν επίπλαστος διότι αυτοί που ανέλαβαν να τον πραγματοποιήσουν διατήρησαν ανόθευτη την αναποτελεσματικότητα, την αναξιοκρατία, το πελατειακό χαρακτήρα, τις μίζες , την αδιαφάνεια, το ρουσφέτι. Όμως , παρόλα αυτά η θεσμική διασύνδεση με την Ευρώπη  έθεσε οριστικά τέλος σε κάθε προσπάθεια εκτροπής σαν αυτές που κυριάρχησαν  και ταλαιπώρησαν για πολλές δεκαετίες την ελληνική κοινωνία.

                δ. Η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού θα ενδυναμώσει την γεωπολιτική θέση της Ευρώπης και θα ενισχύσει την ελληνική άμυνα. Η Ελλάδα έξω από την Ευρώπη θα γίνει δούλη της Τουρκίας, ή της Ρωσίας ή και των δύο.

ε. Περίπλοκη και αντιφατική είναι η ερμηνεία των ευρωπαϊκών εθνών από την μαρξική σκέψη. Ενώ αποδίδεται στον Μαρξ η άποψη ότι τα έθνη αναδύονται χάρις και εξαιτίας της ιστορικής  κυριαρχίας της αστικής τάξης, στο «Κομμουνιστικό μανιφέστο» υποστηρίζει ότι χάρις αυτή εξαφανίζονται οι επιμέρους φιλολογίες και εθνικές ταυτότητες ώστε να συγκροτηθεί η ενιαία αγορά.

Στ. Η ευρωλαγνία είναι η άλλη όψη του ίδιου προβλήματος. Θεωρούσε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ζει με δανεικά, επιδοτήσεις και να προστατεύεται διαρκώς από τα ευρωπαϊκά όπλα.  Όμως καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν εγκατέλειψε τον αγροτικό τομέα παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στην μεταποίηση. Ο ελληνικός παρασιτισμός εγκατέλειψε την παραγωγή και στράφηκε αποκλειστικά στον παρασιτισμό. Η ελληνική άμυνα δεν μπορεί να υποκατασταθεί αλλά πρέπει να ενισχύεται. Η Ελλάδα για να είναι αξιόπιστος σύμμαχος θα πρέπει όχι μόνο να δέχεται μονοσήμαντα  βοήθεια αλλά και να προσφέρει.  

ζ. Ο μόνος τρόπος για να είναι η Ελλάδα απαραίτητη  σε δυνάμεις όπως η Κίνα ή το Ισραήλ είναι να μετέχει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

η. Η γενιά του 30 είναι ένα πετυχημένο παράδειγμα  συνδυασμού μοντερνισμού και παράδοσης, εντοπιότητας, ευρωπαϊκού στοχασμού και οικουμενικότητας. Κατά τον Γ.Τσαρούχη αγαπούμε εξίσου την Μαρία Κάλλας και την Σωτηρία Μπέλλου.