Σκίτσο του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 22.9.2013
Ακολουθεί η δήλωση του Μητροπολίτη Σιατίστης και Σισανίου
Όταν την “Χρυσή Αυγή” την χαρακτήριζα «μαύρη νύκτα» δεν έψαχνα να βρω δύο λέξεις για να εντυπωσιάσω.
Χρησιμοποίησα δύο λέξεις με στόχο να αποδώσω με την μέγιστη δυνατή ακρίβεια αυτό που έβλεπα τότε με βάση την ιδεολογία, τις πρακτικές καθώς και την συνολική εμφάνιση του νεοναζιστικού μορφώματος, όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του και στάθηκα ιδιαίτερα απόλυτος και αυστηρός, όσον αφορά κάθε εναγκαλισμό της Χ.Α από χριστιανό η ιερωμένο.
Τότε κάποιοι θεώρησαν υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς μου, νομίζω πλέον ότι κανείς δεν εμφιβάλλει για την ακρίβεια των λέξων.
Πιθανώς όμως και αυτές ακόμη οι λέξεις σήμερα να υπολείπονται πλέον της αληθείας γιατί η δολοφονία, πρώτον εν ψυχρώ και δεύτερον κατόπιν εντολής, δεν παραπέμπει μόνο στην νύκτα, αλλά κυρίως στην κόλαση.
Υπάρχει κάτι που με τρομάζει πιο πολύ από το έγκλημα. Είναι ο τρόπος του εγκλήματος. Η ψυχρότητα της εκτέλεσης. Ούτε ένα δάγκωμα της ψυχής, ούτε ένας προβληματισμός της τελευταίας στιγμής, ούτε η παραμικρή νύξη της συνείδησης, ενός υποτιθέμενου φιλήσυχου πολίτη;
Ποια λοιπόν είναι η οργάνωση και πόσο κολασμένη είναι, που μπορεί να κάνει ένα «φιλήσυχο»πολίτη» σε αδίστακτο εγκληματία;
Το έγκλημα ήταν αποτέλεσμα μιας λεηλατημένης από κάθε αξία και ισοπεδωμένης ψυχής η ήταν καρπός ενός φόβου απέναντι σε εκείνους που τον διέταξαν να σκοτώσει;
Με την ύπαρξη τόσων ντοκουμέντων και μαρτυριών για τη σχέση του με την εγκληματική οργάνωση η προσπάθεια να παρουσιασθεί ότι έχει χαλαρή σχέση μήπως και αυτή είναι αποτέλεσμα μιας εντολής η και ενός φόβου για την δική του την ζωή;
Αλλά και η γελοία προσπάθεια των βουλευτών της Χ.Α να αποτινάξουν από πάνω τους και τον άνθρωπο και το έγκλημα δεν οδηγεί τον ταλαίπωρο και δυστυχή εγκληματία να καταλάβει ποια τύχη τον περιμένει και τον ίδιο;
Και τα ερωτήματα συνεχίζονται: Άργησε η πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί τι είναι η Χρυσή Αυγή η σιώπησε εν γνώσει της, έχοντας άλλες σκέψεις στο πίσω μέρος του εγκεφάλου της;
Αν άργησε, τότε είναι επικίνδυνη για τον τόπο λόγω αδυναμίας και ανικανότητος να συλλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και να αξιολογήσει τα δεδομένα.
Αν σιώπησε ένοχα γιατί νόμιζε ότι μπορεί να διαχειρισθεί το πρόβλημα, τότε θυσιάζει την πατρίδα στα πολιτικά της παιγνίδια.
Έπρεπε να φθάσουμε στο αίμα για να καταθέσει ο Υπουργός όσα κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου; Αυτά δεν ήταν γνωστά; δεν ήταν δεδομένα; καθ’εαυτά δεν συνιστούσαν αδικήματα; είχαν αντιμετωπισθεί σαν αδικήματα;
Αυτά δεν έδειχναν ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση; Τις ορδές των βαρβάρων δεν τις έβλεπαν; Τις εικόνες των σύγχρονων ΕΣ-ΕΣ που γυρνούσαν στους δρόμους για να τρομάξουν τους Έλληνες δεν τις είχαν δει;
Αυτές οι εμφανίσεις οι ομαδικές και ο τρόπος τους, δεν πιστοποιούσαν ότι πρόκειται για παραστρατιωτική οργάνωση.
Η διαφαινομένη αποφασιστικότητα του Υπουργού και της Πολιτείας θα έχει συνέχεια και συνέπεια η είναι ένα πυροτέχνημα λόγω του εκτάκτου των γεγονότων;
Βλέπετε δεν μας έχει πείσει η πολιτική ηγεσία ότι μπορούμε να της έχουμε εμπιστοσύνη.
Πόσες φορές ακούσαμε από υπεύθυνα, υποτίθεται, πολιτικά χείλη ότι «το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκκαλο», αλλά αυτό δεν ακούμπησε ούτε το δέρμα;
Το ακόμη θλιβερότερο. Η διχοστασία της πολιτικής ηγεσίας και η απουσία καθαρού πολιτικού λόγου, η αδυναμία συνεννόησης σε μια τόσο κρίσιμη ώρα, δείχνει μια πολιτική ηγεσία ανάξια της πατρίδος και των περιστάσεων.
Ευρισκόμενος αυτές τις ημέρες εις την πατρικήν οικίαν λόγω ασθενείας άκουσα τον αρχηγίσκο του ναζιστικού μορφώματος να μιλάει με τόση αηδία για το Κοινοβούλιο και για το πολίτευμα, με το γνωστό του χιτλερικό παραλήρημα.
Διερωτώμαι: Δεν τον άκουσε κανένας εισαγγελικός λειτουργός.
Δεν συνιστούν οι λόγοι του προσβολή του δημοκρατικού πολιτεύματος; Ποια αγωγή δίνει στα νέα παιδιά, τα οποία στερημένα ουσιαστικής παιδείας και από το σχολείο και από την οικογένεια γίνονται μα άμορφη μάζα από την οποία θα επιλέγονται οι αυριανοί εκτελεστές;
Δυο λόγια ακόμη γι’αυτούς που ψήφισαν τον Ναζισμό. Ίσως δεν ξέρατε. Ίσως παρασυρθήκατε; Τώρα καταλάβατε; Τώρα ξυπνήσατε; Τώρα δεν μπορείτε να επικαλείσθε ούτε την άγνοια, ούτε την διαμαρτυρία, ούτε την απόγνωση.
Μεγαλύτερη απόγνωση από το Ναζισμό δεν υπάρχει. Αλλοιώς ετοιμασθείτε να κλάψετε και το δικό σας το παιδί!
Γιατί ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα
Πραγματικά,αρχίζω και φοβάμαι όλο και πιο πολύ.Στα αυταρχικά καθεστώτα,όπως και στους πολέμους το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια.Στα φασιστικά δε,υπάρχει ακόμα ένα θύμα,η εμπιστοσύνη.Ελπίζω να απαλλαγούμε,αύριο κιόλας από αυτό το νέο βάσανο που μας προέκυψε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ν. Πουλαντζάς στο ίδιο βιβλίο "Φασισμός και Δικτατορία", μας θυμίζει μια ιδέα του Αντόνιο Γκράμσι, ότι σε συνθήκες όπως οι τωρινές, συμβαίνουν κρίσεις ηγεμονίας και κρίσεις καταστροφικής ισορροπίας. Σε άλλες εποχές ή σε άλλα διεθνοπολιτικά περιβάλλοντα, τέτοιες καταστροφικές κρίσεις ηγεμονίας επιλύονται με μορφές καθεστώτων εκτάκτου ανάγκης. Στις κρίσεις του Μεσοπολέμου προέκυψαν παντού όχι μόνον φασισμοί, αλλά και άλλες δικτατορίες διαφόρων ειδών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ελληνικός καπιταλισμός δεν έχει σήμερα στη διάθεσή του την "πολυτέλεια" εναλλακτικών επιλογών εκτάκτου ανάγκης, επειδή το διεθνοπολιτικό περιβάλλον και η οικονομική διασύνδεση μέσα στο Ευρωπαϊκό συνεχές το εμποδίζει: Ακριβώς επειδή δεν θέλουμε, αλλά και δεν θα μας άφηναν να φύγουμε από το Ευρώ και την ΕΕ, για τον ίδιο ακριβώς λόγο η ΧΑ, επιχειρησιακά, περιήλθε στην αρμοδιότητα των μηχανισμών καταστολής και των δικαστών.
Το ήξεραν άλλωστε πολύ καλά και οι ίδιοι οι Χρυσαυγίτες ηγέτες, ότι χωρίς ρήξη με τους "τοκογλύφους" και την ηγεσία της δημοκρατικής Ευρώπης, τα πολιτικά τους σχέδια θα παραμείνουν απραγματοποίητα.
Απομένουν όμως πελώρια προβλήματα, αναπάντητες απορίες, χαοτικά κενά, που δεν λύνονται με δικαστικά και νομικά μέσα...
Το "σημείο μη επιστροφής", η επιλογή, οι αρμοδιότητες της Δικαιοσύνης. Για τα λοιπά χρειάζεται πολιτική
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html
πολύ έξυπνος ο Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έχει τόσο κριτικό πνεύμα πως κατάληξε ως αιρετικός Εβραίος δηλαδή Χριστιανός; Αίρεση είναι η απόσχιση-διαφοροποίηση από αρχικό δόγμα. Ο αιρετικός δεν αυτοαποκαλείται αιρετικός αφού θεωρεί αναγκαίες τις τροποποιήσεις και τους επιπρόσθετους νεοτερισμούς. Πως κι έγινε ο Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου Ορθόδοξος; Μήπως ταυτίστηκε με τα οικογενειακά και κοινωνικά πιστεύω; Είναι βαθυστόχαστο να ταυτιζόμαστε με το έτοιμο; Αποδέχομαι δεν θα πει επιλέγω από ουδέτερη βάση.
Με αυτή τη λογική και ο Τούρκος κι ο Κινέζος έχουν δίκιο που ταυτίζονται με ιδέες οικογενειακές και κοινωνικές. Σημασία έχουν πανανθρώπινες αξίες κι όχι συγκεκριμένα αρχα'ι'κά μοτίβα. Ο ορθολογιστής δεν είναι απαραίτητα φονιάς κι εγκληματίας. Ο Μητροπολίτης Σιατίστης και Σισανίου είναι πολύ αναλυτικός όταν αφορά τους άλλους. Όταν αφορά τον ευατό του είναι συναισθηματικά καθησυχαστικός, όπως κι ο κάθε ναζί που απλά η κοινωνία και η οικογένεια του δίδαξε το μίσος, είτε άμεσα είτε έμμεσα λόγω κοινωνικού άγχους και επιφανειακής παιδείας.