Μια φιλελεύθερη πρόληψη ισχυρίζεται ότι το εμπόριο θα αντικαταστήσει τον πόλεμο, ότι οι συναλλαγές έστω άνισες και ετεροβαρείς θα καταστήσουν την στρατιωτική ισχύ και τους πολέμους ανεπίκαιρους. Υποτίθεται μάλιστα ότι η κοινωνία της πληροφορίας θα εξοβελίσει τους ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των πρώτων υλών. Τα γεγονότα που συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα στην Κύπρο διέψευσαν για πολλοστή φορά τις απόψεις αυτές. Το εμπόριο και ηπολεμική-στρατιωτική ισχύ δεν αποκλείει το ένα το άλλο. Δίχως μάλιστα στρατιωτική ισχύ δεν μπορείς να έχεις ούτε επωφελές εμπόριο, ούτε έλεγχο σε στρατηγικές πρώτες ύλες όπως είναι το φυσικό αέριο. Η Τουρκία κινήθηκε με τον κλασσικό τρόπο δηλαδή ακολούθησε την διπλωματία των κανονιοφόρων. Αν δεν υπάρξει μια αντίρροπη δύναμη είναι βέβαιο ότι θα επιτύχει τους στόχους της. Σε αυτή την περίπτωση το εμπόριο δεν θα αναιρέσει τις συγκρούσεις αλλά πιθανότατα να τις επιταχύνει. Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ιταλία απεδείχθη ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την τουρκική στρατιωτική ισχύ. Επιλέχθηκε κατ' αρχήν η διαμάχη να μεταφερθεί στις Βρυξέλλες όπου η Τουρκία καταδικάστηκε πολιτικά από τα ευρωπαϊκά κράτη. Βεβαίως η σημερινή Τουρκία έχει διευρύνει την διαφορά ισχύος από την χώρα μας σε όλα τα επίπεδα, στρατιωτικό, οικονομικό, δημογραφικό και γι' αυτό είμαστε υποχρεωμένοι αφενός να έχουμε καλές σχέσεις με τις βαλκανικές χώρες αφετέρου να έχουμε αξιόπιστες διεθνείς συμμαχίες που θεμελιώνονται στα κοινά συμφέροντα και στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Ενδιαφέρον θα έχει πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ, η Γαλλία, το Ισραήλ όταν τα συμφέροντά τους στην περιοχή συγκρουστούν με τα συμφέροντα της Τουρκίας. Τι μορφή θα λάβει τότε η διπλωματία των κανονιοφόρων. Είδομεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου