Ότι ο Κοτζιάς δεν ήταν ποτέ κανένας σπουδαίος θεωρητικός του μαρξισμού και του λενινισμού μάλλον είναι κοινή παραδοχή. Βεβαίως στα νιάτα του είχε και ένα υποτυπώδες μουστακάκι και αναγνωριζόταν ως θεωρητικός του ΚΚΕ, ένα είδος Έλληνα Σουσλώφ. Μετά την πτώση των ανατολικών καθεστώτων ακολούθησε η διάσπαση του ΚΚΕ οπότε αποχώρησε για να περάσει ένα διάστημα στο ΝΑΡ . Στην συνέχεια τον βρίσκουμε στο υπουργείο Εξωτερικών δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου όπου απέκτησε τις πρώτες διεθνο-πολιτικές εμπειρίες. Κατόπιν μετά το 2009 όταν ο δικομματισμός κατέρρευσε τον βρίσκουμε να εκπροσωπεί την λεγόμενη πατριωτική αριστερά που υποτίθεται ότι ήταν σε διάσταση με τις εθνομηδενιστικές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ ότι ένας σοβαρός πολιτικός σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για την χώρα του θα ήταν εξαιρετικά συγκρατημένος. Αντίθετα αυτός παρουσίασε το θέαμα που είδαμε. Γιατί συνέβη αυτό, γιατί μια υποτίθεται αριστερή ριζοσπαστική κυβέρνηση απεμπολεί πάγια αναγνωρισμένα εθνικά συμφέροντα για να επιταχύνει τον χρόνο που η FYROM θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ; Νομίζω ότι την απάντηση μας την έχει δώσει ο Π.Κονδύλης. Η "εξημερωμένη αριστερά " όπως την ονομάζει παράγει τα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης και της αυτοκρατορίας, αποτελεί το οργανικό κομμάτι της, αναλαμβάνει να υλοποιήσει ότι δεν επιτρέπουν να υλοποιήσουν όσοι θεωρούν τα εθνικά κράτη ως ανάχωμα στην ανομία. Πλέον τα μικρά εθνικά κράτη πρέπει να γίνουν αδύναμα προτεκτοράτα και φυσικά θα πληγούν οι συλλογικές ταυτότητες ώστε να υπάρχουν ξεριζωμένα άτομα που εύκολα χειραγωγούνται. Η ειρωνία της ιστορίας είναι πως ότι εμφανίζεται ως αριστερό και ριζοσπαστικό δεν είναι παρά ότι πιο κομφορμιστικό. Όλα αυτά συνυπάρχουν με την αντιδημοκρατική περιφρόνηση του πλήθους. Αυτός είναι ο λόγος ότι το εξαπατούν δίχως όρια και αγνοούν την βούληση του δίχως ενδοιασμούς. Σε αυτό διακρίνονται από τα παραδοσιακότερα κόμματα που υπολόγιζαν ιδιαίτερα το πολιτικό κόστος δηλαδή το τι απήχηση μπορεί να είχαν στον λαό οι αποφάσεις τους. Βεβαίως ακόμη μεγαλύτερη είναι η απόσταση που τους χωρίζει από πολιτικούς σαν τον Ε.Βενιζέλο ο οποίος ευφυώς επιχειρούσε να πείσει τους μεγάλους παίκτες της εποχής του ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τα συμφέροντα του ελληνισμού και όχι το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου