Η ιδεολογία της "μικράς και έντιμης Ελλάδος": η αποτυχία του εθνικού απομονωτισμού- η αναίρεσή τους από τον Ε.Βενιζέλο και τον Γ.Σεφέρη

 

Στις παγκόσμιες συρράξεις δεν υπάρχει χώρος για ουδέτερους. Το κατάλαβε η Ελλάδα στον α παγκόσμιο πόλεμο.Το αντιμετώπισε η Τουρκία στον β' παγκόσμιο πόλεμο που ως επιτήδειος ουδέτερος έχασε τα Δωδεκάνησα.

Η ιδεολογία του απομονωτισμού οδηγούσε στην διάλυση της χώρας μας. Η πρώτη παραχώρηση από τους μοναρχικούς, του Ρούπελ, δεν θα ήταν η τελευταία προσπάθεια εθνικού ακρωτηριασμού αν η κυβέρνησης της Εθνικής Άμυνας του Ε.Βενιζέλου δεν σταματούσε τον κατήφορο και δεν διαπραγματευόταν στην συνέχεια την Συνθήκη των Σεβρών.

Ο Γ.Σέφερης μνημονεύει στις "Δοκιμές" του ένα πολιτευτή του Λαικού Κόμματος που κουνούσε στο ακροατήριο του τον χάρτη της Ελλάδας της Μελούνας. Συγκεκριμένα στο δοκίμιο του "Κ.Π.Καβάφης.Θ.Σ.Ελιοτ:Παράλληλοι" γράφει: "Πρέπει να μην έχει κανείς ιδέα από Ελλάδα για να μην ξέρει τι σημαίνει στα χώματά μας ο λεγόμενος "μωραϊτισμός". Είναι ο τοπικισμός, η μικροπολιτική, και για όσους έζησαν τα λησμονημένα εκείνα χρόνια, είναι "η Ελλάς μικρά και τιμία" είναι το περίφημο εκείνο του υποψηφίου από το εκλογικό μπαλκόνι της Καλαμάτας, όταν, ανεμίζοντας μαινόμενος το χάρτη της Μεγάλης Ελλάδας, έλεγε στους εκλογείς του: "Οι αντίπαλοι ημών δια να καλύψουν τας ατασθαλίας των σας παρουσιάζουν τον χάρτην τούτον. Έ! λοιπόν! τον χάρτην αυτόν, εγώ τον σχίζω!". Και χράπ, τον έσχιζε ο δόλιος"(Γ.Σεφέρης, Δοκιμές,γ' τόμος,εκδόσεις Ίκαρος, σελ.121).

Γι αυτό, ο Γ.Σεφέρης γράφει: "για τους ανθρώπους του Κωνσταντίνου , εμείς που ερχόμασταν από το σκλαβωμένο Έθνος, που είχαμε ανατραφεί μόνο με μια λαχτάρα, την Ελλάδα, ήμασταν οι Τουρκόσποροι. Και αυτοί που μας χλεύαζαν και μας ταπείνωναν, δε σκοτίζουνταν που ο Γερμανός ήταν ο σύμμαχος των Τούρκων και των Βουλγάρων, τον ευχόντουσαν νικητή και του παράδιναν τα κάστρα μας απολέμιστα. Για τη φαντασία μου τότε, αυτή η ωμή στενοκεφαλιά ήτανε πράγμα υπέρογκο και τερατώδες"(Γ.Σεφέρης, Δοκιμές, β' τόμος, εκδόσεις Ίκαρος, σελ. 20).

Ευτυχώς στον β παγκόσμιο πόλεμο ο Ι.Μεταξάς είχε καταλάβει ότι η ουδετερότητα θα ήταν καταστροφική και ακολουθουσε, όπως έλεγε, την πολιτική του "αειμνηστου Βενιζελου".

Τώρα στα πλαίσια μια παγκόσμιας σύρραξης δεν υπάρχουν περιθώρια για ουδετερότητα. Έχουμε συμφέρον να είμαστε με την δημοκρατική Δύση όχι με τον Πούτιν και τον ευρασιανισμό. Ο τελευταίος αναλώνεται σε μια ιμπεριαλιστική εκστρατεία που θα καταστρεψει τους λαους της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Ο Πούτιν θα χασει και θα μείνει ο πιο αδύνατος κρίκος ανάμεσα στην Κίνα, την Ινδία, το Ιράν και σε μια ασταθή συμμαχία με τον Ερντογαν.