Youtube

Youtube
Βρείτε το κανάλι μας στην ψηφιακή πλατφόρμα youtube.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023

Γ.Βλάχος:Οίκαδε και Πομερανοί, μια θλιβερή στιγμή της αντιβενιζελικής δημοσιογραφίας

 


Στις 13 Αυγούστου 1922 ξεκίναγε ο Κεμάλ την μεγάλη επίθεση κατά του ελληνικού στρατού στο πιο ευαίσθητο σημείο του, στην κόγχη του Αφιόν Καραχισάρ. Στο προηγούμενο διάστημα κρίσιμα τμήματα του ελληνικού στρατού είχαν μεταφερθεί από το πεδίο του μικρασιάτικου μετώπου προ της Κωνσταντινούπολης, χωρίς πρώτα να υπάρχει συμφωνία της Αγγλίας και των άλλων δυνάμεων για την κατάληψή της. Συγχρόνως ο ελληνικός στρατός είχε τεράστιο πρόβλημα εφοδιασμού σε τρόφιμα και στρατιωτικό υλικό. Η ηγεσία του στρατεύματος, ο Χατζηανέστης, βρισκόταν στην Σμύρνη, πολύ μακριά για να διευθύνει την μάχη.
Στίς 13 Αυγούστου , ημέρα έναρξης της τουρκικής επίθεσης, συμπτωματικά,δημοσιεύεται στην "Καθημερινή" το άρθρο του Γεώργιου Βλάχου "Οίκαδε" και μετά από τρείς ημέρες το άρθρο "Πομερανοί" με την ίδια κατεύθυνση. Παρότι είναι μάλλον απίθανο το περιεχόμενο τους να μεταφέρθηκε στο μέτωπο, μαρτυρά το πνεύμα που κατείχε ένα μέρος του αντιβενιζελισμού : όχι απλά "απαγκίστρωση" αλλά ταχύτατη εγκατάλειψη του μετώπου . Και η επίθεση του Κεμάλ πρόσφερε την μοναδική ευκαιρία που αναζητούσαν για την άτακτη υποχώρηση. Ο Γ.Βλάχος μεταγενέστερα είπε ότι τα δύο άρθρα τα έγραψε μετά από παραίνεση του Δ.Γούναρη. Γράφει στους "Πομερανούς": "επ' ουδενί λόγω πρέπει να θυσιασθη έστω και εις πλέον Έλλην στρατιώτης αν πρόκειται να ποτίσωμεν πάλι με αίμα άξενους τουρκικάς εκτάσεις...Ας μείνωμεν εκεί όπου ευρισκόμεθα ή, αν η εκεί παραμονή μας είναι αιματηρά ή επίπονος, ας έλθομεν όπου ούτε επίπονος είναι ούτε προπάντος αιματηρά. Στρατός επιτυχών όσα επέτυχεν επί δεκαετίαν ο στρατός της Ελλάδος δεν έχει ανάγκην επιλόγου νίκης δια να εμφανίση ένδοξον την βίβλον της Ιστορίας του... Το αίμα της Ελλάδος δεν ρέει δια να χύνεται εις την απώτατην Μικρασίαν...Ο σιδηρούς Γερμανός καγκελάριος είπε κάποτε: Ούτε ένα Πομερανόν δια την Ανατολήν. Και η Ελλάς δεν πρέπει να δίδη πλέον τους Πομερανούς της δια την πέραν των βλέψεων της Ανατολήν. Ούτε έναν εύζωνον δια νέας περιπέτειας".
Ο ελληνικός στρατος, όπως ήθελε ο Γ.Βλάχος, έφυγε ηττημένος από την Μικρα Ασία. Ακολούθησε ο γολγοθάς του μικρασιάτικού ελληνισμού, το κάψιμο της Σμύρνης, εκατοντάδες χιλιάδες σφαγές και δολοφονίες καθώς και η απαγωγή και η εξορία όλου του άρρενος ελληνικού πληθυσμού. Ποτέ δεν μετάνοιωσε για τα άρθρα αυτά. Μάλιστα όταν το Λαικό Κόμμα έκανε κάποιες προσπάθειες να εντάξει στα ψηφοδέλτια του πρόσφυγες, αμφισβήτησε την ελληνικότητά τους. Ο ελληνισμός ηττήθηκε όχι μόνο από λάθη που έγιναν αλλά και επειδή η ηγεσία του ήθελε να "απαγκιστρωθεί" και δεν κατεχόταν από το πνεύμα του αγώνα και της αντίστασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου