"κι έρχεται το Κυπριακό: πόλεμος με τους πριν συμμάχους, συνεργασία με τους πριν εχθρούς, οι αγνοί, εκείνοι που τα παίξαν όλα για όλα για την Αγγλία, εκείνοι που θυσιάστηκαν για να κρύψουν και να φυγαδεύσουν τους Άγγλους, δεν καταλαβαίνουν , ΕΟΚΑ ένα αφάνταστο ξέσπασμα ηρωϊσμού που καταλήγει στη Ζυρίχη, που φέρνει πίσω τον Τούρκο στο νησί, αυτόν τον Τούρκο
που πέρασε τον πόλεμο χωρίς να δώσει τίποτε, και που δεν έχει ξεχάσει τη μέθοδο του Βαρλικιού ή τη μέθοδο του '55 (Πόλη), όταν βρει την κατάλληλη ευκαιρία -φυσικά έτσι είναι ο άνθρωπος, έτσι ήταν πάντα, άραγε όμως αρκεί αυτό το απόφθεγμα για να κλείσει η τραγωδία -ή μήπως η τραγωδία συνεχίζεται, κι άν συνεχίζεται, όπως είναι το πιθανότερο, πώς συνεχίζεται; Κι εκείνος που θέλει να κάνει το σωστό, εκείνος που βλέπει ταυτόχρονα αυτή την πρόοδο της άτης, - ποιό είναι το χρέος του; Τι πρέπει να πει στους νέους που είναι έτοιμοι να χύσουν το αίμα τους για μια "μεγάλη υπόθεση" πάλι και πάλι"(σελ.117,118)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου