Ο Σ.Σόρογκας έχει την χάρη, κατά τον λόγο του Γ.Σεφέρη, να γράφει απλά. Απλά και ουσιαστικά. Στα σύντομα αλλά πυκνά και έγκυρα δοκίμια που περιέχει το βιβλίο, που τα περισσότερα έχουν δημοσιευθεί αρχικά στα περιοδικά "Λέξη", "Εντευκτήριο","Πορφύρας" αναφέρεται κατ' αρχήν στο παράδειγμα ήθους που αποτέλεσε γι αυτόν ο πατέρας του και στην συνέχεια στον Ελύτη, στον Εγγονόπουλο, στην Δημουλά, στον Κόντο, στον Βαγενά, στον Φωστιέρη, στον Πάμπλο Πικάσο, στον Κόντογλου, στον Μόραλη, στον Τσαρούχη. Επίσης περιέχει ομιλίες του,συνεντεύξεις του και παρουσιάσεις των βιβλίων του Τάσου Μπίρη, της Ε.Γλύκατζη Αρβελέρ και του Τ.Μαυρωτά.
Στο δοκίμιο για τον Ελύτη γράφει μεταξύ άλλων: " η δήθεν προοδευτική αυτή διανόηση είναι εδώ και πολλά χρόνια το κατεστημένο του τόπου. Οι κυρίαρχοι παράγοντες της πνευματικής μας ζωής. Καταφέρνουν ακόμα και να τρομοκρατούν ιδεολογικά παίρνοντας τη ρεβάνς από την έντρομη σήμερα, παλαιών αμαρτιών Δεξιά, η οποία τους προσλαμβάνει στα μέσα ενημέρωσης, σε οργανισμούς ή σε υπουργεία, προς απόκτηση κύρους και εξιλέωση. Ο πολιτιστικός χώρος κατειλημμένος. Όσο για τα πανεπιστήμια από καιρό είναι σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενα. Μακρυγιάννης, Παπαδιαμάντης, Πικιώνης, Κόντογλου στο στόχαστρο. Η σειρά της γενιάς του '30.Τελευταία, δια της μεθόδου των παραναγνώσεων -όπως εύστοχα παρατηρεί ο Νάσος Βαγενάς-, βγάζοντας πρώτα τον Σεφέρη εθνοκεντρικό, δηλαδή επαρχιακό ποιητή, επιχειρούν να απαξιώσουν και τους υπόλοιπους, γιατί με αυτούς η ελληνική ταυτότητα εξακολουθεί να υπάρχει εμμένοντας στην καταγωγή της και αφομοιώνοντας -όχι μιμούμενη- όσα στοιχεία της ήταν αναγκαία. Θα ήταν νομίζω πολύ χρήσιμη μια μελέτη στις μέρες μας που θα αποκάλυπτε σε τι αποβλέπει και γιατί πολεμάει με τέτοια επιμονή την ελληνική πνευματική ιδιαιτερότητα και συνοχή η "προοδευτική" αυτή διανόηση, ανοίγοντας μάλιστα και δρόμους για την αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση (σελ.20).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου