Ι.Δασκαρόλης: Μεταξάς εναντίον Τσαλδάρη-η άγνωστη αντιβενιζελική σύγκρουση(1924-1928), Εκδόσεις Επίκεντρο,2023

 Ι.Δασκαρόλης: Μεταξάς εναντίον Τσαλδάρη-η άγνωστη αντιβενιζελική σύγκρουση(1924-1928), Εκδόσεις Επίκεντρο,2023

Ι.Δασκαρόλης: Μεταξάς εναντίον Τσαλδάρη-η άγνωστη αντιβενιζελική σύγκρουση(1924-1928), Εκδόσεις Επίκεντρο,2023

Ο Ιωάννης Δασκαρόλης με το νέο έργο του , που αποτελεί το διδακτορικό του, αναδεικνύεται σε ένα σημαντικό ιστορικό, με ενδιαφέρουσα σκέψη και γραφή. Τα συμπεράσματα του θεμελιώνονται γερά σε ένα πλήθος πηγών που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τα αρχεία των πρωταγωνιστών της εποχής και πλήθος δημοσιευμάτων.

Οι φίλοι και αντίπαλοι του Ι.Μεταξά δεν γνωρίζουν ίσως ότι με το κόμμα του υπήρξε μέλος βενιζελικής κυβέρνησης του μεσοπολέμου και ήταν από τους πρώτους που αναγνώρισε την αβασίλευτη δημοκρατία. Σε αντίθεση με μεταγενέστερα κείμενά του που αποδοκιμάζουν τον κοινοβουλευτισμό στην συνεδρίαση της Βουλής της 18ου Μαϊου 1927 είπε: "Υπήρξα πάντοτε υπέρμαχος του κοινοβουλευτισμού, δεν δύναται δε η μειονοψηφία να επιβάλει την θέλησιν της στην πλειονοψηφίαν"(σελ.287).

Ο συγγραφέας συμπεραίνει: "προφανώς ένα από τα πλέον εντυπωσιακά ευρήματα της έρευνας μας, το οποίο και ερευνήθηκε διεξοδικά, είναι η απρόσμενη συμπόρευση του Μεταξά με τον κοινοβουλευτισμό και την Αβασίλευτη Δημοκρατία, της οποίας, όπως είδαμε, υπήρξε ο βασικότερος στυλοβάτης εντός του αντιβενιζελισμού στην πρώτη τετραετία εφαρμογής της. Ο Μεταξάς σε όλη την περίοδο 1924-1928 εργάστηκε για έναν γενικό συμβιβασμό με τους βενιζελικούς, κινούμενος από την ιδέα να απενεργοποιήσει τον στρατό που ελεγχόταν από τους βενιζελικούς και να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα για τους αντιβενιζελικούς στον στρατό και τη δημόσια διοίκηση"(σελ.287).

Επίσης οι Ελευθερόφρονες - το κόμμα του Μεταξά- "έδειχναν ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στα δικαιώματα των μειονοτήτων και πιο συγκεκριμένα της εβραϊκής μειονότητας στη Θεσσαλονίκη και της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη"(σελ.272).

Ενδεικτικό των παθών της εποχής είναι το απίστευτο υβρεολόγιο που διατύπωσε ο Γ.Βλάχος από τις στήλες της "Καθημερινής" κατά του Ε.Βενιζέλου όπως"καρκίνο" "άνθρωπο αίσχος της χώρας" "επίσημο παράφρονα" κλπ(σελ.213) και "αρχομανής", "κρονόληρος","προικοθήρας", "έχθιστος άνθρωπος"(σελ.236). Ο Γ.Βλάχος είχε αντιδράσει με εξαιρετική σφοδρότητα στην επιθυμία του Λαϊκού Κόμματος να περιλάβει πρόσφυγες στους υποψήφιους βουλευτές του .

Ενδιαφέρον είναι ότι η κυβερνητική πορεία δεν ήταν ανέφελη αφού κατηγορήθηκε επειδή ήθελε να δώσει έργα οδοποϊας στην εταιρεία Μακρή(από τις κατηγορίες τον απάλλαξε και ο Ε.Βενιζέλος). Παρά τον μεταγενέστερο λαϊκισμό του, την αντικεφαλαιοκρατική ρητορική του από τους βασικούς υποστηρικτές του υπήρξαν οι εξέχοντες βιομήχανοι Άγγελος και Νικ.Κανελλόπουλος (ο υιός του Αλέξανδρος Κανελλόπουλος υπήρξε μάλιστα ηγετικό στέλεχος της ΕΟΝ).