Youtube

Youtube
Βρείτε το κανάλι μας στην ψηφιακή πλατφόρμα youtube.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Λάκη Αποστολόπουλου «Δημοκρατία :διάλογος ανάμεσα στον Κ.Καστοριάδη και τον Κ.Παπαιωάννου »

ΡΗΞΗ Τ.88
 Το βιβλίο του Λάκη Αποστολόπουλου «Δημοκρατία :διάλογος ανάμεσα στον Κ.Καστοριάδη και τον Κ.Παπαιωάννου »(Εκδόσεις Κάκτος ,σελ. 157) είναι ένα γλαφυρό και καλογραμμένο δοκίμιο από έναν συγγραφέα που γνωρίζει καλά την σκέψη των δύο στοχαστών. Αναφέρεται στο πρώτο τόμο του έργου του Καστοριάδη «Η ελληνική ιδιαιτερότητα »(Εκδόσεις Κριτική ) και στο έργο του Κ.Παπαιωάννου «Μάζα και Ιστορία» (Εναλλακτικές Εκδόσεις) ,ενώ συγχρόνως διαλέγεται με την εξέλιξη της νεότερης ευρωπαϊκής σκέψης , από τον Χάιντεγκερ μέχρι τον Λεβινάς. Θα άξιζε βέβαια τώρα που έχουν κυκλοφορήσει και οι τρείς τόμοι του Καστοριάδη που αναφέρονται στην αρχαία ελληνική σκέψη να αποτιμηθεί συνολικά το εγχείρημά του. Όμως σαν μια παράλληλη προσέγγιση δύο σπουδαίων στοχαστών , σε μια καίρια πλευρά της σκέψης , την δημοκρατία , αναδεικνύει μια αναμφισβήτητη σπουδαιότητα. Μάλιστα σε μια εποχή , που ειδικά στην χώρα μας , αποκαλύπτεται δραματικά , η αθλιότητα της αντιπροσώπευσης, οι προσπάθειες που δείχνουν την σημασία της άμεσης δημοκρατίας , αποκτούν μεγάλο ενδιαφέρον .Ο Καστοριάδης θέτει το ερώτημα για ποιο λόγο η αρχαία δημοκρατία , που για αυτόν δεν αποτελεί πρότυπο , αλλά «σπέρμα» , δημιουργήθηκε στην συγκεκριμένη περίοδο και στον συγκεκριμένο τόπο και όχι αλλού .Για ποιο λόγο στην αρχαία Αθήνα γεννάται η τραγωδία και η φιλοσοφία γνωρίζει εξαιρετική άνθιση .Δηλαδή για ποιους λόγους η αρχαία πόλη αυτοθεσμίζεται , δηλαδή δημιουργεί η ίδια τους θεσμούς της και δεν τους δέχεται απέξω , ή δεν τους επιβάλει σε αυτή κάποιος τρίτος. Ο Παπαιωάννου αναζητεί στην αρχαία τραγωδία τον χώρο όπου γεννάται η δημοκρατία και για αυτό ακολουθώντας τον Πλάτωνα την ονομάζει , θεατροκρατία ,συμφωνώντας δε με τον Νίτσε αποκαλύπτει στο διονυσιακό πνεύμα το βάθρο του κλασσικού πολιτισμού . Το τέλος της αθηναϊκής δημοκρατίας έχει όμως τραγικά στοιχεία. Επειδή με την δολοφονία των κατοίκων της Μήλου ,εξετράπει στην Ύβριν , ήρθε το τέλος της. Ο συγγραφέας θα θεωρήσει ότι επειδή για τους Δυτικούς είναι σχεδόν άγνωστη η συνύφανση τραγωδίας και δημοκρατίας , η Δύση στάθηκε ευάλωτη στους ολοκληρωτισμούς(σελ.147).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου