Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος: "Η πλατεία Εξαρχείων ως φυσική προέκταση της πλατείας Κολωνακίου"

Ο Γ.Λυκιαρδόπουλος εκδότης του περιοδικού "Σημειώσεις" και των εκδόσεων Έρασμος, δοκιμιογράφος ευφυής και μαχητικός, ποιητής, γνωστός για τον σημαντικό διάλογο με Π.Κονδύλη έγραψε το δοκίμιο "Η "Ρωμιοσύνη" στον παράδεισο- Σημειώσεις για μια κριτική του νεοελληνικού αντιδιανοουμενισμού" (Έρασμος, 2004) το οποίο δημιούργησε παρά την συντομία του , σχολή σκέψης. Επικρίνει τον λαϊκισμό (που το διάστημα που γράφτηκε αντιπροσωπευόταν κυρίως από το ΠΑΣΟΚ), τον εθνικισμό, έμμεσα την γενιά του '30 και διανοούμενους όπως τον Ράμφο που τότε περνούσε την ελληνοκεντρική του περίοδο. Η αντίδραση αυτή επιχειρεί να απαντήσει στην θετική και στερεή επιρροή που είχαν τότε και εξακολουθούν να έχουν το ποιητικό και δοκιμιακό έργο του Γ.Σεφέρη, του Ο.Ελύτη αλλά και του Ζήσιμου Λορετζάτου. Προφανώς το έργο του Ράμφου παρότι μεγάλο σε έκταση είχε πολύ μικρότερη επίδραση. Αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που ελληνική κοινωνία καθώς ενσωματώνεται στην τότε ΕΟΚ αρχίζει να έχει ερωτήματα ταυτότητας. Αλλά και η πολιτική επιτυχία του λαίκισμού ήταν ένα γεγονός πρωτοφανέρωτο που ξένισε την ελληνική αριστερά αφού απέσπασε από αυτή ένα μέρος του ακροατηρίου της. Στον πρόλογο του 2004 αναθεωρεί πολλές σκέψεις υπό το φως των νέων δεδομένων αφού τους εθνικισμούς δεν τους διαδέχθηκε η αδελφότητα των λαών. Πλέον μετά "την κατασπάραξη , τον εξευτελισμό, την ταπείνωση των πατρίδων του κόσμου από το καρκινικό εκείνο μόρφωμα "εταιρειών" που καταχριστικά καλείται ΗΠΑ, σήμερα που τα σύνορα των κρατών κατεδαφίζονται όχι από τους "αδελφωμένους λαούς" αλλά από πολυεθνικές συμμορίες" (σελ.11) στόχος της κριτικής του είναι να δείξει πως το εθνικολαικιστικό φολκλόρ γίνεται μέρος της αυτοκρατορίας του κιτς.
Βεβαίως δεν προσέχθηκε αρκετά ο επίλογος του 1988 που κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετικά εύστοχος και επίκαιρος : " Η γενιά του φαστφουντάδικου και του κομπιούτερ αντικατέστησε πλέον επάξια τη "γενιά του Πολυτεχνείου" και η πλατεία Εξαρχείων γίνεται μια φυσική προέκταση της πλατείας Κολωνακίου. Από καιρό τώρα οι διαδηλώσεις πραγματοποιούνται με την άδεια της αστυνομίας - σε λίγο θα είναι ίσως και υποχρεωτικές όπως οι παρελάσεις των μαθητικών μας χρόνων"(σελ.53).