"H σύγχρονη εποχή ίσως θα είχε καταφέρει, έτσι κι αλλιώς, να κάνει το έργο του Μαρξ αυτή τη Βίβλο. που κανείς άλλωστε δεν τη διαβάζει πραγματικά, και γι αυτό το λόγο μπορεί ακόμα πιο εύκολα να θεωρείται ότι περιέχει την εγγύηση της επαναστατικής αλήθειας. Αλλά το γεγονός που δεν μπορούμε ν' αποκρύψουμε είναι ότι αυτό το έργο προσφέρεται πάρα πολύ εύκολα σ' αυτή τη χρήση.
Γιατί προσφέρεται; Γιατί σ' αυτό ενσαρκώνεται η τελευταία μεγάλη μεταμόρφωση του ρασιοναλιστικού μύθου της Δύσης, της πίστης της στην πρόοδο, του συνδυασμού της, ιστορικά μοναδικού, επανάστασης και συντήρησης. Ο μαρξισμός επεκτείνει και συνεχίζει, τόσο στο πρακτικό όσο και στο θεωρητικό επίπεδο, τη γενιά των επαναστάσεων του δυτικού κόσμου, που αρχίζουν από τον 17ο αιώνα, και την φτάνει, ανοιχτά, στο κατ' επίφαση όριο της. Αλλά στην ολοκληρωμένη του μορφή, τη συστηματική και πραγματοποιημένη, συντηρεί την ουσία του ρασιοναλιστικού-αστικού σύμπαντος,στο πιο βαθύ επίπεδο. Από εδώ προέρχεται ο βασικός "προοδευτισμός" του, η απόλυτη εμπιστοσύνη του σ' ένα Λόγο της ιστορίας, που θα έχει ρυθμίσει μυστικά τα πάντα για την μελλοντική μας ευτυχία, και στην ίδια του την ικανότητα να ερμηνεύσει τα έργα αυτού του Λόγου. Από εδώ προέρχεται η ψευτο-"επιστημονική" μορφή αυτής της ερμηνείας. Από εδώ η απόλυτη κυριαρχία εννοιών, όπως η εργασία ή παραγωγή, ο αποκλειστικός τονισμός της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Ανάλογος κατά τούτο με όλες τις θρησκείες, ο μαρξισμός περιέχει αναγκαία, ό,τι χρειάζεται από απλές και ισχυρές βεβαιώσεις για ταπεινούς πιστούς, και από λεπτίλεπτες αμφισημίες για τους ατέλειωτους καυγάδες των σχολαρχών και τους αμοιβαίους αφορισμούς"
Κ.Καστοριάδης, Η γραφειοκρατική κοινωνία- οι παραγωγικές σχέσεις στη Ρωσία. από την Εισαγωγή: η ρήξη με τον μαρξισμό (1960-1964), μετάφραση Έφη Παπαδοπούλου, Αλέκος Χόπογλου, εκδόσεις Βέργος, Αθήνα 1977, σελ.54,55.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου