Πατριωτισμός και Αριστερά

• Yπάρχει στην Αριστερά ο πατριωτισμός ως αξεχώριστο στοιχείο της φυσιογνωμίας της , χάρις κυρίως την ηρωική συμμετοχή της στην Εθνική Αντίσταση. Οι αντάρτες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ θεωρούσαν τον εαυτό τους συνέχεια των κλεφταρματωλών του 1821 και κατά ένα τρόπο στόχευαν να ολοκληρώσουν μια εθνική επανάσταση που ξεκίνησε αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Στα τραγούδια και τα θούρια της εποχής αντανακλάται έντονα το πνεύμα αυτό .Οι λόγοι του Άρη Βελουχιώτη αποτελούν την καλύτερη ιστορική μαρτυρία .Απλοί αγωνιστές που εκτελούνταν στα μπλόκα της κατοχής ή στις διαδηλώσεις για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και της Θράκης ή οδηγούνταν στα αποσπάσματα όπως ο Ναπολέων Σουκαντζίδης δείχνουν ότι οι εθνικοί αγώνες είναι αναγκαίο να συνδυαζόνται με τους κοινωνικούς. Από τον Ν.Γιαννιό , τον Ε. Μπακιρτζή , τον Μανώλη Γλέζο ως τον Γιάννη Ρίτσο , τον Ν.Βρεττάκο και τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Α.Λεντάκη βλέπουμε έναν ελληνισμό που γράφει την ιστορία του με το αίμα του , έναν ελληνισμό με ήθος αντιστασιακό κατά πώς συνόψισε επιγραμματικά ο Ν.Σβορώνος.
Απέναντι σε όλα αυτά τι έχουμε ; Αν παρακολουθούμε με κάποια επιμέλεια και προσοχή τα δημοσιεύματα των κυριότερων εφημερίδων θα δούμε ότι κατασκευάζεται συστηματικά μία ιδεολογία που έχει ως στόχο να ακυρώσει κατ’αρχήν σε αξιακό επίπεδο τα αποτελέσματα της επανάστασης του 1821 και όλων των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων που ακολούθησαν. Νοσταλγούν την πολυπολιτισμική Θεσσαλονική, την πολυπολιτισμική Κρήτη σαν να επρόκειτο η τουρκική σκλαβιά να ήταν ένας χαμένος παράδεισος και να μην είχε σημαδευτεί από την ωμότητα και την βαρβαρότητα. Πρόκειται για μια νεοφαναριώτικη και νεοθωμανική ιδεολογία που έχει ως στόχο να εξιδανικεύσει την οθωμανική κυριαρχία ώστε να κάνει αποδεκτή την σύγχρονη τουρκική ηγεμονία στην περιοχή. Αν διαβάσουμε τους ιστορικούς της Επανάστασης του 1821 όπως τον Τάκη Σταματόπουλο θα δούμε ότι ήταν οι άρχουσες τάξεις της εποχής – οι κοτζαμπάσηδες , οι φαναριώτες , το Πατριαρχείο – που ήθελαν να αποτρέψουν τον ξεσηκωμό. Αντίθετα ο λαός που εκφράστηκε από τους Κλέφτες και τους Αμαρτωλούς κληρικούς όπως ο Παπαφλέσσας προσδοκούσε άμεσα την επανάσταση ,παρά τις θυσίες που αυτή συνεπαγόταν.
Σήμερα ιστορικοί όπως ο Θάνος Βερέμης επιτίθονται στην παράδοση των κλεφτών και των αμαρτωλών , ενώ τον Μακρυγιάννη τον θεωρούν λίγο ως πολύ παραληρηματικό. Βλέπουμε όμως ότι πέρα από το επίπεδο της ιδεολογίας, οργανώνεται γύρω από το Πατριαρχείο μία μερίδα της ελληνικής άρχουσας τάξης , που αποτελείται από εφοπλιστές μέχρι επιχειρηματίες με χαρακτηριστικά νεοφαναριώτικα. Πίσω από αυτούς τρέχουν δημοσιογράφοι και διανοούμενοι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Είναι προφανές ότι αυτοί οι κύριοι μπορεί να έχουν ακόμη και τον ιδιόρρυθμο μεγαλοιδεατισμό του Πατριαρχείου όμως στόχος τους είναι να προωθηθούν συμφέροντα που συγκρούονται άμεσα με τα ελληνικά. Το άνοιγμα στην Ρωσία , με τους πετρελαιαγωγούς και τα ρωσικά εξοπλιστικά προγράμματα δείχνουν ότι η διπλή υποταγή στη Τουρκία και στις ΗΠΑ δεν μπορεί να είναι μονόδρομος για την χώρα μας.
Κατά τα άλλα αν θέλουμε να ανιχνεύσουμε στοιχεία της νεοελληνικής ιδεολογίας θα κάνουμε ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις .Ο Κ.Σημίτης όπως και ο Κ.Καραμανλής κατηγόρησαν για πολλοστή φορά τον λαικισμό. Σαν να ήταν αυτός το πρόβλημα και να μην ήταν η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική , που μεταβιβάζει στρατηγικούς τομείς της οικονομίας στο ξένο κεφάλαιο , και απειλεί να διαλύσει , να προλεταριοποιήσει την ελληνική μεσαία τάξη. Θαυμαστές του δυτικού παραδείγματος ,αποδεικνύονται κάκιστοι μαθητές καθώς δεν φροντίζουν να νοικοκυρέψουν το ελληνικό δημόσιο , να κτυπήσουν τα κυκλώματα στους προμηθευτές του δημοσίου και των δημόσιων νοσοκομείων, να συντάξουν ένα αποτελεσματικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα , να φτιάξουν ένα ΕΣΥ παραπλήσιο τουλάχιστον με αυτό της Μ.Βρεττανίας , να σεβαστούν το περιβάλλον τουλάχιστον όπως κάνει η Γερμανία , να υπάρξει μία στοιχειώδης αξιοκρατία στον δημόσιο, να προωθήσουν την αποκέντρωση και τον ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟ όπως έκανε η Ελβετία χάρις στον πραγματικό Καποδίστρια και όχι σαν τον νεοφανή και ψευδεπίγραφο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.