Τρείς βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι
και παραπάνω
το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει
τρείς βράχοι σε σχήμα πύλης , σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεύκα , μαύρα και κίτρινα
κι ένα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στον ασβέστη
και παραπάνω ακόμη πολλές φορές
το ίδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτά
ως τον ορίζοντα ως τον ουρανό που βασιλεύει
Εδώ αράξαμε το καράβι να ματίσουμε τα σπασμένα κου-
πιά,
να πιούμε νερό και να κοιμηθούμε.
Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξευρεύνητη
και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα
και το παίξαμε στα ζάρια
Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε
Ξαναμπαρκάραμε με τα σπασμένα μας κουπιά
Ένα εξαιρετικό ποίημα . Επειδή δεν υπάρχει παρθενογένεση αξίζει να προσέξει κανείς ότι αυτή η περιγραφή υπάρχει στο Λεμονοδασος του Κοσμά πολίτη στό ταξίδι με το πλοίο. Στον πεζό λόγο βεβαίως η περιγραφή είναι εκτενής . Η οικονομία της ποίησης την μετέτρεψε σε αυτό το μικρό αριστούργημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Σοφία για το σχόλιο, εγκάρδιους χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή